Για τα 15χρονα από την ίδρυση του Βυζαντινού Χορού «Τρόπος»

Αθανάσιος Χρ. Παπαζαρής
Μουσικοπαιδαγωγός -Πανεπιστημιακός
ε. τ. Πάρεδρος του Π.Ι.
Πρωτοψάλτης Ι. Ν. Αγίου Ελευθερίου Αμαρουσίου.

Ως Πρόεδρος του Πανελληνίου, τότε, Συνδέσμου Ιεροψαλτών Ελλάδος «Ρωμανός ο Μελωδός και Ιωάννης ο Δαμασκηνός» ήρθα σε επαφή, θεία τη τύχη, με τον Βυζαντινό Χορό «Τρόπος» και τον Μαΐστορα Κωνσταντίνο Αγγελίδη. Έτσι, ηγήθηκα της προσπάθειας να επιφέρω την πρέπουσα γαλήνη στους κόλπους των Ιεροψαλτών στο σύνολό τους, προσκαλώντας τους να συμμετάσχουν σε κοινή εκδήλωση υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου. Στο πλαίσιο της προσπάθειας αυτής πραγματοποιήθηκε αυτή η εκδήλωση τον Μάϊο του 2015,  και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.

Τον Μαΐστορα Κωνσταντίνο Αγγελίδη δεν τον γνώριζα προσωπικά. Όμως, είχα πληροφορίες, και μάλιστα εξαιρετικές, από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Τασσόπουλο, τον επίσης αείμνηστο μαθητή μου Θεοφάνη Σουλακέλλη, και τον επίσης μαθητή μου και Μαΐστορα της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας την οποία ίδρυσε ο αείμνηστος Άρχοντας Λυκούργος Αγγελόπουλος, Δρ. Γεώργιο Ν. Κωνσταντίνου.

Η πρώτη προσωπική μου «σιωπηρή» επαφή με τον Μαΐστορα Κωνσταντίνο Αγγελίδη υπήρξε στο Άγιον Όρος, και μάλιστα στην Ιερά Μονή του Βατοπεδίου. Ο Μαΐστορας Κωνσταντίνος Αγγελίδης ήταν στην Ιερά Μονή μαζί με έναν αξιόλογο αριθμό μαθητών του, οι οποίοι έψαλλαν κατά την Ακολουθία της ημέρας. Σε κάποια στιγμή, με πλησίασε ο Μαΐστωρ και μού ζήτησε να συμψάλλω μαζί τους. Η πρόσκληση αυτή του κ. Αγγελίδη κατ’ αρχάς δεν είχε άμεσα θετική ανταπόκριση εκ μέρους μου, και τούτο γιατί η ψυχολογική μου κατάσταση και οι λόγοι που βρέθηκα εκεί με είχαν καταπονήσει. Όμως, μετά την επιμονή του Μαΐστορα, πλαισίωσα τον Εκκλησιαστικό χορό, και συν έψαλλα όσο αυτό ήταν δυνατό (αν θυμάμαι καλά, συμμετείχα στην Μεγάλη Δοξολογία του πλ. Β΄ ήχου).

Παρακολουθώντας στη συνέχεια την Ακολουθία της ημέρας και τους νεαρούς μαθητές να ψάλλουν με τον Δάσκαλὀ τους τόσο αρμονικά, ως μια φωνή,  η ψυχή μου άνοιξε με την αγγελική ψαλμωδία που εξέπεμπε ο χορός αυτός. Δυστυχώς, δεν είχα την ευκαιρία να τους συναντήσω και να τους συγχαρώ γιατί, όπως με πληροφόρησε ένας από τους μοναχούς, ο κ. Αγγελίδης και η συνοδεία του έφυγαν με σκοπό να επισκεφθούν άλλο Μοναστήρι και να το γεμίσουν με τις αγγελικές ατόφιες μελωδίες τους.

Μετά, λοιπόν, την επαφή μου λόγω του Πανελληνίου με τον Βυζαντινό Χορό «Τρόπος» και τον Μαΐστορά του, μου δόθηκε η ευκαιρία να έρθω σε πιο άμεση επαφή με αυτόν και τον Βυζαντινό χορό   «Τρόπος». Τόσο από τις προσωπικές μου επαφές και την παρακολούθηση διαφόρων εκδηλώσεων όσο και μέσα από τις εκτελέσεις που είναι αποτυπωμένες σε διάφορους ψηφιακούς δίσκους αναδεικνύονται τα εξής: είναι φανερό το μεγαλείο ενός συνόλου προικισμένων, πειθαρχημένων και φωτισμένων νεαρών εκτελεστών της πατρώας μουσικής μας που αυτοπροσδιορίζονται ως Βυζαντινός Χορός «Τρόπος». Ο Βυζαντινός αυτός Χορός μας δείχνει μέσα από την παρουσία του το δρόμο τον οποίο θα πρέπει να ακολουθούν όλοι όσοι επιθυμούν να αναδεικνύονται  συνεχιστές ως προς το ύφος, το ήθος και τη σωστή ερμηνεία απόδοσης της πατρώας Εκκλησιαστικής μουσικής μας.

Επιτρέψτε μου να αναφερθώ στον ίδιο τον Δάσκαλο Κώστα Αγγελίδη, του οποίου το έργο έχω την τιμή να γνωρίζω από τη συμμετοχή μου σε εξεταστικές απολυτήριες εξετάσεις της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής του Ιδρύματος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών υπό τον πατέρα Ειρηναίο Νάκο. Όλοι οι υποψήφιοι της Σχολής για την απόκτηση Πτυχίου ή Διπλώματος είναι κατά κοινή ομολογία εξαιρετικοί, ως προς το ύφος και ήθος της εκτέλεσης των εκκλησιαστικών μελών. Όμως, οι υποψήφιοι, οι οποίοι έτυχαν να έχουν ως διδάσκοντα τον Μαΐστορα κ. Κωνσταντίνο Αγγελίδη «ξεχωρίζουν» ως προς τα Μαθήματα που εκτελούν, και τα οποία προέρχονται από το Μαθηματάριο και άλλα συναφή κλασικά μουσικά κείμενα.

O Ουίλιαμ Άρθουρ Γουώρντ   μας λέει:

«Ο μέτριος δάσκαλος μιλάει,
Ο καλός δάσκαλος εξηγεί,
Ο εξαιρετικός δάσκαλος δείχνει
Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει.»

Τέλος, ο Βυζαντινός Χορός «Τρόπος» μάς δείχνει πόση προσπάθεια, πόσος κόπος χρειάζεται για να επιτευχθεί το καλύτερο και μοναδικό άκουσμα από την εκτέλεση των διαφόρων Βυζαντινών μελωδιών. Ας γνωρίζουν όλοι όσοι επιθυμούν να συνεισφέρουν στην υπόθεση της πατρώας μουσικής μας, ότι δεν είναι μια εύκολη προσπάθεια. Χρειάζεται συμμετοχή όλων των μελών μιας παρόμοιας προσπάθειας με την αυτοπρόσωπη παρουσία τους μέσα από προσωπικές και ακόμα επαγγελματικές ή και οικογενειακές θυσίες. Δεν προσπαθούμε μέσω διαδικασιών «δίκην αγέλης». Να γιατί, σήμερα, τιμούμε τον Μαΐστορα κ. Κωνσταντίνο Αγγελίδη και τον Βυζαντινό χορό «Τρόπος», και τους ευχόμαστε να τους ενισχύει ο Πανάγαθος Θεός να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους.